zaterdag 31 juli 2010

Squamish 5 - A lot of experiences!

Voorbije week was meer een boulder week dan trad climbing. Mijn vaste trad climbing partner Fabi keerde een week geleden terug naar Duitsland. Maar alleen ben ik hier niet, ik klim een beetje met een hele groep, Canadezen, Australiers, en Britten.


Het boulderen gaat zeer vlot hier, gisteren was een zwaare en lange dag. Ik stond op om 8 am om de boulders te gaan bepotelen en liet ze pas terug los om 8 pm. Ik deed mijn tweede en derde V7, en mijn eerste en tweede V8.
Een V8 ging zelfs van de tweede poging, die was helemaal mijn stijl, verre bewegingen in een dak met pitsers genaamd Tatonka. :)
Die avond deed ik ook nog enkele populaire V5's.

Enkele dagen geleden deed ik nog eens een poging in Dreamcatcher. Deze keer kon ik weer elke beweging doen tot aan de smalle crack, ik werkte die bewegingen ook uit tot aan de crux waar ik niet veel meer in kon bewegen. Ook vanwege het gebrek aan vel op mijn vingers. Deze route blijft een prachtige lijn en ik ben er zeker van om in enkele jaren terug te keren en dreamcatcher dan ook werkelijk te vangen!



Binnen drie dagen is het zover en verlaat ik mijn grot en daarbij ook mijn eerste bestemming van mijn klimtrip. Volgende bestemming is Denver, Colorado!


zaterdag 24 juli 2010

Squamish 4 - A bit of everything

Trad Climbing
De laatste multipitch die we deden was de zwaarste, Freeway 5.11d.
Het was een zwaare dag met een klim van 11 pitches. Ik ging op kop in drie 11a´s.
Fabi deed de moeilijkste pitches, namelijk twee keer 11c. De tweede 11c ging door een dak op een hoogte van 300 meter. De crux was een rechtse handjam waarop je moest doorgaan naar een goede fingerlock. Spijtig genoeg viel Fabi in deze crux, hij maakte een val op een nut geklemd in een barst, de nut was ongeveer een vingernagel groot en een kleine cm dik. Zeer spannend dus :)

De laatste pitch deed ik, deze was op bolts. Een lengte van 50 meter met maar 6 haken :) ook weer eens zeer spannend, vooral een uitklim van 15 meter zonder haken.

Sport Climbing

De dag erna besloten we een eindje te liften naar een sportklimgebied genaamd Cheakamus.
De eerste keer dat ik sportklimroutes klom op graniet, echt super tof met veel variatie! Van grote grepen naar technische stukken op regletten, en dan weer in een barst op naar een dal!

Bouldering

Boulderen op graniet, pijnlijk maar prachtige technische boulders in combinatie met kracht. Ik deed deze dag mijn eerste V7 en direct daarna mijn eerste V8. Deze twee waren twee prachtige lijnen op een arrĂȘte met allemaal slopers, heerlijk!

Dankzij het gepush van Fabi maakte ik een goede beslissing die dag. Ik deed een poging in de beroemde Dreamcatcher van Chris Sharma! Dit is echt een prachtige lijn en ik raakte verrassend ver! Ik stopte net voor de crux wegens kapotte vingers van de granietsteen.
De dal voor de dyno deed ik bijna helemaal, en de dyno naar de rand deed ik van de eerste keer! Al de andere passen voor de crack begon kon ik ook redelijk vlot, eenmaal in de crack werd het echt super hard.

Dit is een video van Dreamcatcher:
">

zondag 18 juli 2010

Squamish 3 - It´s getting harder!


Na de voorbije rustdag besloten we om ons nog wat beter voor te bereiden op de Grand Wall 5.11a en deden we een nieuwe route genaamd Milk Road 5.11d.


Deze laatste was 8 pitches lang en we deden er ongeveer 6 uur over. De allerlaatste pitch was een geweldige traverserende lijn zonder handgrepen. De lijn volgde een dike op een lichte dal van links naar rechts. Dit was zeer eng, zeker op een hoogte van 300 meter zonder iets onder je.



Gisteren deden we dan uiteindelijk de Grand Wall, blijkt de bekenste multipitch van Canada te zijn. Deze multipitch bestaat uit 11 pitches:
5.10b - 5.10d - 5.10b - 5.10c - 5.9 - 5.10d - 5.10b - 5.11a - 5.11a - 5.10a - 5.10c
Fabi gaf mij de eer om de hardste pitch 11a trad te klimmen, ik voel me ondertussen al meer en meer een tradklimmer!


Vandaag nemen we weer een rustdagje om dan morgen weer een niveautje hoger te gaan.
Een mulititch 5.11c genaamd Freeway. Blijkt een zeer populaire route te zijn met enkele zeer harde routes in.
We gaan elke keer een niveautje hoger.



Binnen enkele dagen ga ik het sportklimmen in Squamish eens bekijken om wat afwisseling te hebben.

vrijdag 16 juli 2010

Squamish - Canada 2 "Living in the vertical world"

De eerste echte rustdag vandaag. De vorige poging tot het nemen van een rustdag was mislukt:). Gisteren deed ik samen met Fabi een lange multipitch van 13 pitches, genaamd Angels Crest, 5.10b. Het aantal meter dat we geklommen hebben was ongeveer 500 meter. Dit heeft een hele dag geduurd met de approach en de descent er bij gerekend.





Vandaag was een heerlijk rustdag, we namen de moeite om een uurtje naar het zwembad te wandelen en daar wat baantjes te zwemmen en in het stoombad te liggen.


Ik heb afgelopen dagen toch onderschat hoe zwaar het trad klimmen is. Het is niet alleen maar wat klimmen maar ook veel wandelen met al het materiaal en veel touwwerk. Het echte klimniveau dat ik tot nu toe geklommen heb ligt zeer laag maar dat is nodig om alle touwtechnieken en materiaal te leren kennen.

Onze volgende beklimming wordt de bekende Grand Wall, 5.11a. Deze bevindt zich in het midden van The Chief en is een echte klassieker, ik ben benieuwd!

dinsdag 13 juli 2010

Squamish - Canada 1

Na mijn avontuur om de US binnen te raken vond ik al snel mijn weg naar Squamish. Vanuit Seattle nam ik de bus naar Vancouver, van daaruit de bus naar Squamish. Spijtig genoeg viel ik lekker in slaap van al dat reizen en kwam ik in Squamish North terecht. Om 9:30pm begon ik dan naar ´´The Chief´´ te liften, zo moe als ik was met heel mijn backpack. The Chief is de grote wand van 600 m waar al het trad-klimmen gebeurt. Onderaan ligt een sprookjesbos vol met prachtige boulders.

Al snel kreeg ik een lift naar the main campground onderaan the chief. Onmiddellijk werd ik goed ontvangen door een hoop klimmers die me vertelden hoe het allemaal in zijn werk ging op deze propere maar toch basic camping.
Ik installeerde me volledig, zocht een mooie kluis om mijn eten (een powerbar en een wafel) en tandpasta in op te bergen tegen de beren en ging slapen.

De volgende dag besloot ik om wat eten te gaan kopen in downtown Squamish, vond een goede lift en alles verliep zeer vlot! Eenmaal terug op de camping zocht ik de boulders op om wat sociale contacten te leggen. Het duurde geen 2 minuten of ik kwam al in een geweldige groep terecht waar ik heel de dag mee boulderde. De boulders waren prachtig, supergoede friction op een geweldig mooie granietsteen!
Ik kwam er ook enkele Belgen tegen, Nicolas Andry en Olek Kazimirowski die al een reis van 6 maand in Amerika achter de rug hebben. De derde Belg was Jonas Bracke die ook op zijn alleen de boulders van Squamish kwam ontdekken.

Vanaf de tweede dag leerde ik Trad – klimmen van twee geweldige mensen. Een duitser (Fabi) en een zwitser (Martin) die al 4 maand samen rond trekken. Zij namen me mee en leerden me al het nieuwe aan dit soort klimmen. Vanaf de eerste pitch die we deden was ik er echt al zot van! Het is allemaal Crackclimbing, een totaal nieuwe stijl en zoveel te leren! De laatste drie dagen klom ik trad. Gisteren deed ik mijn eerste multipitch van 8 pitches. Geweldig gevoel, je hangt op een grote hoogte, helemaal vrij en je kiest je weg naar de top!

Ik klom eem 5.10b lead, dit wil zeggen met al het materiaal aan de gordel op kop en je moet zelf je beveiliging steken in de barsten waar je ook in klimt. Iedereen die te horen kreegt dat ik dit klom op mijn eerste dag was er erg enthousiats over! Elke dag leer ik bij en het leuke is dat ik heel relax kan klimmen en niet veel schrik heb. Ik vertrouw het materiaal echt supergoed, deed zelfs enkele leuke runouts! :)

Ik zou nog veel meer kunnen vertellen maar die ervaring zal ik later mooi samenvatten!

Keep on following my blog!

donderdag 8 juli 2010

Eerste dag op een ander continent!

Op 7 juli 2010 vertrok ik om 12u in de middag naar Seattle. Na van iedereen afscheid genomen te hebben was het tijd om er helemaal alleen op uit te trekken.
Ik vloog eerst naar Washington DC waar een strenge controle me een half uurtje tegenhield. Het was dus noodzakelijk om een verblijfsadres op te geven. Van daar vloog ik verder naar Seattle. Deze reis in de lucht duurde een kleine 14 uur met daartussen nog 3 uur wachttijd op de grond.
Aangezien het avond was toen ik aankwam in Seattle zocht ik onmiddellijk een hotel om te overnachten. Momenteel is het 8:05am en ga ik opzoek naar een bus die naar Vancouver rijdt. In Vancouver zal ik nog uitzoeken hoe ik in Squamish geraak.

Het is hier inderdaad zoals velen me vertelden toch echt heel anders dan in Europa. Alles is groter, van koffie tot auto! (met daartussen de mens ;))
Het volkje hier is wel zeer behulpzaam en vriendelijk, dat is ook echt wat ik nodig heb om op mijn bestemming te komen.

Verdere updates van deze reis vind je op deze blog wammeer ik nog eens een computer tegen het lijf loop ;).

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More