zondag 12 december 2010

Finale BK Boulder 2010 - Het zijn de klimmers die de wedstrijd doen leven, niet de jury!

Foto: Hube
Gisteren vond het BK Boulder 2010 plaats in Klimzaal BLOK in Hoboken. Met 9 klimmers bij de mannen en 9 bij de vrouwen begonnen we aan een mooie klimwedstrijd die voor enkelen in mineur eindigde vanwege een juridische beslissing.

Vanaf dat we de boulders mochten lezen werd de motivatie en het enthousiasme in me alleen maar groter. De organisatoren en routebouwers van de zaal hadden een heleboel nieuwe structuren gemaakt die ze in drie van de vier boulders gebruikten! Dit zorgde voor totaal nieuwe en onbekende mogelijkheden in de nieuwe boulders.

De twee eerste boulders waren niet zo moeilijk waarin de meeste eigenlijk net hun opwarming konden beëindigen. Ik klom deze twee vlot en zonder problemen van de eerste keer uit. De derde boulder vroeg wat meer moeite en vooral doorzettingsvermogen, want vallen in de eerste poging was voor mij geen optie. Ik ging tot aan de bonus greep waar ik een tijdje kon rusten en de volgende beweging drie keer op rij probeerde zonder te vallen. Dit had ik te danken aan het lengte klimmen dat nog steeds in me zit. Uiteindelijk zag ik een andere methode om tot aan de eindgreep te raken, wat voor spanning in het publiek zorgde, en kon ik deze boulder weer eens van de eerste poging uitklimmen. Na deze boulder was de strijd tussen mij en Nicolas Mathieu duidelijk. :)
Foto: Joris Aerts

De vierde boulder was zeer technisch met kleine greepjes wat me toch wel goed lag. Ik kon dit probleem weer à vue oplossen. Dit met resultaat dat ik alle boulders van de eerste poging kon uitklimmen! Het was alleen Nicolas Mathieu die nog na mij moest klimmen. Hij viel in deze boulder door een spijtige voetfout waardoor ik, en heel de zaal, (bijna) zeker waren van mijn overwinning.

Toen kwam voor mij het slechte nieuws van de jury president dat ik zogezegd twee poging zou nodig gehad hebben om de tweede (makkelijke) boulder uit te klimmen. Hierdoor kwam ik enorm uit de lucht gevallen. De jury beweerde dat ik bij het starten van de route met mijn linker voet niet de juiste 'plaats' heb geraakt. Het zat namelijk zo dat er voor de rechter voet een verplichte voetgreep was, die ik gebruikt heb, en voor de linker een plaats tegen de muur die je moest tikken om te vertrekken. Ik zal blijkbaar mijn voet niet tegen die muur gehouden hebben.

De jury beweert mij er te hebben op aangewezen dat ik een valse start maakte en liet mij daarna gewoon doorklimmen! Dit is waar de jury in fout ging. Ik had helemaal niet gezien dat de jury een teken deed dat ik in fout was, dit is ook duidelijk te zien op beeldmateriaal (dat niet wordt geaccepteerd door BCCC). Zelfs nadat ik de boulder geklommen had werd er me niet op gewezen dat dit zogezegd een tweede poging is. Maar als je kijkt naar de officiële regels hadden ze me niet mogen laten doorklimmen en duidelijker moeten tegenhouden. Ik heb de mat alleen geraakt bij vertrek en heb officieel geen twee pogingen gedaan.

Deze situatie gaf een heel andere eindstand weer: Yannick Marchand op de eerste plaats en ik en Nico Mathieu met een gedeelde tweede plaats. De puntentelling zit dan als volgt;

Foto: Hube

Yannick
: 3 boulders à vue en 1 van de tweede poging waarvan de eerste poging tot aan de bonusgreep.
Siebe: 3 boulders à vue en 1 van de tweede poging waarvan de (zogezegd) eerste poging niet tot aan de bonusgreep.
Nico: 3 boulders à vue en 1 van de tweede poging waarvan de eerste poging niet tot aan de bonusgreep.

Dit alles is een zeer spijtige zaak die ik zal moeten accepteren. Wat ik niet kan accepteren is dat de communicatie naar het publiek helemaal fout is gelopen.
Voor het publiek was het al snel duidelijk wat op het eerste zicht de resultaten waren. Waarna plots werd afgeroepen dat er een super finale ging komen. Die er uiteindelijk niet kwam en er plots wel resultaten waren. Deze (voor velen) vreemde resultaten waren een raadsel. De handelingen van de jury kwamen voor het publiek zeer subjectief over, waardoor er een grote teleurstelling in de zaal hing! Foto: Joris Aerts

Op deze manier zal het sportklimmen in België zich nooit tot een populairdere sport kunnen ontwikkelen!

Ik heb ook het gevoel dat er iets mis is met de regels i.v.m. het starten van een boulder aangezien dit al elk jaar minstens een maal is voorgevallen. Ik was dit jaar ook weer niet de enigste!

Ik ben nog niet zeker of ik nog eens aan zo'n officiële competitie zal deelnemen!

Verder wil ik wel Seb en zijn team van routebouwers en organisatoren bedanken voor de prachtige en originele boulders, de goeie muziek en het vlotte verloop van hun verrichte werk!

En ook een dikke proficiat aan Yannick Marchand voor zijn prestatie!
Foto: Joris Aerts


Foto boven: Hube

Twee bovenste foto's: D. Timmermans

donderdag 2 december 2010

Ettringen the snowy movie!

Met de weinige goeie klimbeelden die we konden maken aangezien we maar met twee waren monteerde ik gisteren een kort filmpje om de koude maar toch weer warme sfeer weer te geven!


">

dinsdag 30 november 2010

Ettringen - Some motivated climbing!

Onmiddellijk na de boulder competitie in Sint-Niklaas zijn ik en Florian Castagne doorgereden naar Ettringen (Duitsland), ten noorden van Bonn. Na een kleine drie uur rijden kwamen we aan in het kleine dorpje om 2u 's nachts. We hadden geen topo en waren er nog geen van beiden geweest. We zochten een slaapplaats en vonden er een op een grote open plek. Toevallig stond daar ook een soort van hutje, bedekt onder de sneeuw, waar we onze tent in opzette voor de extra warmte.
De volgende dag werden we wakker in onze tent in het hutje en zagen dat we op een grote parking stonden met een soort van wandelroute die van daaruit vertrok. Het was zeer koud en had toch wel wat gevroren.

Na enkele warme thees en een goed ontbijt waren we steeds niet warm genoeg om naar de rotsen te zoeken. We gingen ons dus nog extra opwarmen in een cafeetje waar we dachten een topo te vinden. Dit was niet het geval. Dus gingen we met de auto opzoekt naar de rotsen. We besloten eerst nog eens de parking waar we overnacht hadden te bekijken. Dit met resultaat want zo'n 20 meter naast de plek waar we geslapen hadden vonden we de rotsen.



Het klimgebied van Ettringen is een oude mijn met vulkanisch gesteente. Het gebied is dus een put in de grond waar je kunt in wandelen en dan gewoon routes kan klimmen.
Ik en Florian gingen hier naartoe om onze nieuwe passie in de sport wat te gaan beoefenen, het Trad-klimmen. Tot mijn grote verbazing stonden er ook zeer veel haken, dit is wel zeer jammer aangezien er heel veel te klimmen valt met trad-materiaal.

Aangezien we geen topo hadden hebben we twee dagen lang gewoon de mooie lijnen op gezocht en wat geklommen. De eerste dag vonden we al een mooie barst, die 7a blijkt te zijn, die we perfect met alleen trad-gear konden klimmen. Jammer van de haken die naast de barst stonden. Ik maakte mijn eerste val op een friend met een klein gilletje:) Weer een stapje verder in het Trad-klimmen! Nadat we elk een poging hadden gedaan was het al donker waardoor het die dag bij een poging bleef.

Die avond gingen we ons wat opwarmen in het plaatselijke café van Ettringen. We werden hier uitgenodigd door 8 Duitsers om een typisch Duits spel te spelen: Kegeln! Een soort van bowling maar iets moeilijker. Het werd al snel duidelijk dat België aan de verliezende kant was! :) Wij kunnen dan ook alleen maar klimmen hé ;)

De tweede dag werden we wakker met nog wat meer sneeuw. We konden de eerste twee uur nog goed klimmen met onze bevroren vingers en dode tenen. Maar eens dat het wat harder begon te sneeuwen konden we niet veel meer doen en moesten we selectief zijn in onze route keuze. We moesten ons project, 7a barst, laten gaan aangezien er op de eindgrepen van de crux 2cm sneeuw lag. Dit mocht Florian ondervinden!


Ondanks dat we niet al te veel hebben kunnen klimmen waren deze twee dagen het helemaal waard. We waren allebei zeer tevreden dat we nog wat konden trad-klimmen voordat de winter er helemaal aankomt! We genoten ook van de wat echtere en meer hardcore condities!





Ettringen is aan te
raden als je wil leren trad-klimmen aangezien je routes kan doen waar nog steeds haken in staan terwijl je het trad-gear leert plaatsen! Je vindt er een beetje alle niveaus en is een groot massief! Bovendien is het er een hele aangename en rustige sfeer, zeker in de sneeuw!











maandag 29 november 2010

Selectie 2 "Boulder 2010"

Afgelopen zaterdag vond de tweede selectie van het Belgisch kampioenschap boulder 2010 plaats in Sint-Niklaas. Wat zeer goed is in de organisatie dit jaar is dat de selecties in twee verschillende zalen waren, het verschil in de klimstijl was zeer duidelijk.

Deze bouldercompetitie ging al een heel stuk beter als de vorige in Bleau. De boulders in Sint-Niklaas waren iets minder moeilijk waardoor ik alle boulders van de eerste poging kon klimmen. Met als resultaat een eerste plaats op deze tweede selectie van het BK 2010.

Ik had deze keer een betere techniek voor het klimmen van de twaalf boulders. Het eerste uur probeerde ik in alle boulders de bewegingen zo vlot mogelijk te doen en goede links te maken. Tijdens het officiële gedeelte van de wedstrijd nam ik meer rustperiodes tussen de verschillende boulders, wat nodig was in een fysiek vermoeiende zaal als City Lizard.

De boulders waren zeer mooi en telkens zeer technisch gebouwd ondanks de fysieke stijl. Veel vormspanning en kleine trucjes waren nodig om boven te raken.

Dankzij deze eerste plaats ben ik zelfs twee keer geselecteerd voor de finale in klimzaal BLOK op zaterdag 11 december!

zondag 21 november 2010

Selectie 1 "Boulder 2010"

Gisteren nam ik deel aan de eerste selectie van het BK Boulder in Gent. Ik ben tegenwoordig tamelijk goed in vorm in de boulderzaal en had er bij het begin een zeer goed gevoel bij. Tijdens het eerste uur wanneer we de boulders konden uitwerken ging het bij mij zeer vlot en kon alles bewegingen van alle boulders zeer vlot. Ik was bijna overtuigd van een plaats bij de eerste vier.


Maar tijdens de officiële wedstrijd waar het om pogingen ging liep het mis. Ik kon tien van de twaalf boulders klimmen. In een 11de boulder viel ik twee keer helemaal op de laatste pas waardoor de 3de plaats aan me voorbij ging. De vierde plaats heb ik verpest door te veel pogingen te maken in de twee dal -boulders. Deze lagen me helemaal niet en heb hier wat pech gehad.




Daarom eindigde ik dus op de 5de plaats, en ben ik nog niet zeker van een finale plaats!
Dus ik zal ook aan de tweede selectie deelnemen volgende week in Sint Nicklaas in klimzaal "City lizard" om daar bij de eerste vier te raken!








Foto's door Carl Debreyne

woensdag 17 november 2010

Peak District - Gridstone climbing


Sinds mijn zomer trip in Amerika heb ik een nieuwe uitdaging in het klimmen gevonden. Iets wat mezelf nog meer uit daagt op verschillende vlakken in vergelijking met het sportklimmen dat ik al 11 jaar doe.
Het Trad-klimmen leerde ik in Squamish, Canada, gedurende een maand. Ik deed veel eenvoudige routes en meerdere lengtes en leerde de cams en nuts op de juiste manier te gebruiken, er valt nog steeds veel te leren.


Afgelopen lang weekend vertrok ik ondanks het slechte weer dat voorspeld werd met Florian Castagne, Olivier Vandenbroucke en Laurence naar Peak District (Sheffield) in Engeland.


Na een hevige boottocht met storm op zee kwamen we aan in Dover, van daar reden we met de auto ineens rechtstreeks naar de bekende gridstone van Engeland. We konden verblijven op een boerderij midden in de velden waar Nathan Rosenfeld ondertussen al twee maanden bij Engelse vrienden woont. De dag dat we aankwamen konden we zelf niet meer klimmen door het slechte weer en doordat het er om 16u30 al donker wordt.


De volgende dag bleken we veel geluk te hebben door het droge weer en de vele en harde wind! We trokken vroeg in de ochtend naar de bekende sector "Stanage" die helemaal droog lag door de wind. Deze sector is gelegen op de top van een heuvel en is 2km lang. Keuze genoeg dus!


Ik begon gemakkelijk maar ging al snel een mentaal en fysiek moeilijkere route opzoeken. Hieronder vind je de Britse trad niveaus voor de nieuwelingen, zoals ik, in deze discipline. De eerste dag kon ik een E3 5c (2de poging) en een E3 6a (onsight) klimmen. Geloof het of niet maar dit met dik verzuurde armen aangezien het plaatsen van het trad gear (cams en nuts) weer een heel andere stijl teweeg bracht. De rotsen zijn er helemaal niet hoog, tussen de 8 en de 16 meter. Maar ondanks deze lage hoogte kan je toch zeer gevaarlijk vallen wanneer bijvoorbeeld een van je veiligheid punten uitbreekt of je er gewoonweg niet genoeg kan plaatsen.


Na deze outdoor klimdag besloten we naar Sheffield te gaan voor een plaatselijke Boulder competitie in de grootste blokzaal van Europa, The Climbing Works. In deze zaal klimmen zowat elke avond van de week gemiddeld 50 à 60 klimmers. De kwaliteit van deze zaal is ook uitstekend! Ik was super gemotiveerd en klom bijna alle routes van de wedstrijd waardoor ik ook op de 1ste plaats eindigde! Ik kon ook de moeilijke "Money Boulder" toppen waarmee ik 62.5 pond won om mijn reis al direct mee af te betalen!

Een verslag, resultaten en foto's van deze competitie kan u op volgende links vinden:
Verslag: http://climbingworks.com/blog/2010/11/15/#Round_1_Results_Photos_and_FiveTen_winners

Foto's: http://www.facebook.com/album.php?aid=89879&id=1500104389&saved#!/album.php?aid=89879&id=1500104389&page=3

Resultaten: http://climbingworks.com/download/files/Bouldering_Lge_2010/CW_bouldering_comp_results.pdf

Pour voir un résumé en français sur Climb2Climb: http://www.climb2climb.be/flash-infos/1445-siebe-vanhee-gagne-a-sheffield-

Er was ook wat slechter nieuws voor Laurence die tijdens de competitie haar enkel brak en naar het ziekenhuis moest, hierdoor kon ze spijtig genoeg de dagen erna niet meer klimmen. Maar toch kwam ze de twee volgende dagen op krukken met ons mee naar de rotsen.

De volgende dag was een mooie zonnige dag maar klommen we maar een korte tijd doordat onze slaapzak te warm was in de lange ochtend.





De derde dag was een mentale topdag. Ik en Florian deden enkele VS 4c's solo als opwarming en waren daarna klaar voor het zwaardere werk. Ik deed mijn eerste E4 6a (Usurper) flash en mijn eerste E5 6b (Moonshine) 3de poging.





De E5 was een route van ongeveer 10 meter met een makkelijk begin en de crux 1 meter boven de laatste cam (veiligheidspunt). De crux is een zeer technische beweging waar je met je volledige gewicht op een klein steentje moet opkomen en van een platte verticale barst naar een goede greep moet gaan. Je staat boven je laatste cam en riskeert het dat deze er uitkomt als je valt. Hier mag je zeker niet aan denken als de rubber van je schoen het steentje aan het omhelzen is!


De concentratie die je nodig hebt voor het trad klimmen is voor mij groter dan bij het sportklimmen. Er komen veel meer factoren kijken bij het trad klimmen, namelijk de veiligheid, wanneer en waar plaats ik mijn materiaal. Dit vraagt een goede focus en zeker geen angst!



Deze drie klimdagen waren echt geweldig en leerrijk. Ik zal zeker en vast terug gaan en liefst zo snel mogelijk als het weer een beetje goed is. Ook de omgeving is er prachtig en past echt bij de klimstijl, rustig en stil.
Noodzakelijk voor een goede focus!




De Trad niveau's:




donderdag 21 oktober 2010

In het Belgen landje


Momenteel ben ik veel aan het werk om genoeg geld te verdienen waarmee ik daarna het grote meer maar weer eens over steek.
Tussen het werken door volg in een strak trainingschema dat ik zelf heb opgesteld en ga ik
uiteraard regelmatig eens naar de rotsen.

Zoals vorige week zondag wanneer ik met enkele Leuvense klimmers en klimsters naar Marche les Dames ging om daar foto's te nemen voor de nieuwe topo die binnenkort zal uitkomen. Dit was een zeer rustig klimdagje waar we allemaal een heel aantal zeer eenvoudige routes klommen. Marche les dames is duidelijk een klimgebied voor beginnende klimmers, met wel 491 routes waarvan 200 in de 5de graad.

De klimstijl is zeer speciaal en bestaat uit veel gaten en goede voetsteunen. De rots is niet zo kwalitatief en zeer brokkelig. Marche les Dames is geen gebied met een grote kwalitatieve waarde maar voor beginners altijd de moeite om eens naar toe te gaan. Zoek je een kwalitatief klimgebied, Freyr ligt er niet ver vanaf!


In mijn planning voor de laatste twee maanden van 2010 staan nog enkele korte rotsklimvakanties gepland waarvan een 11 - 12 - 13 - 14 november. Ik zal dan met Florian Castagne naar Peak District (Engeland) trekken om daar het tradklimmen wat meer onder de knie te krijgen. Hier kijk ik volop naar uit aangezien ik alleen nog maar goede dingen heb gehoord van dit klimgebied.

Ik zal ook weer deelnemen aan de twee selecties van het BK boulder in november.

Keep on rockclimbing!

donderdag 16 september 2010

Worldcup in Puurs!

Just home and I decided to participate the Lead worldcup in Puurs, Belgium the 24th of september. First I hesitated but I always like to have some more experience!

I'll keep you up to date!

dinsdag 14 september 2010

Summertrip 2010 – Overview

I’m just back in Belgium from the US. I’ve been in two different climbing areas, Squamish (Canada) and Rifle (Colorado).

In January 2010 I bought my flight to the US and Canada and I decided to go on a climbing trip of two months on my own. This was the best decision I made in a long time.
On the 7th of July it was time to go, I packed my stuff and jumped on the plane. After a long flight I stayed in Seattle for one night, the day after I went to Squamish by bus and I used the hitchhike possibility. After I fell asleep in the bus to Squamish and had hitchhiked back I arrived at The Chief campground under the big Chief wall. It is a self-registration campground and cost $ 5 a night. The campground is equipped with some toilets and bear lockers for the food.
In Squamish you have the possibility to do trad-climbing, bouldering and sport climbing. I first chose to do some bouldering to meet some new people, this worked out very well and after 5 minutes I was bouldering with a nice group of people and I found some climbing partners to do some trad-climbing.

I had the luck to meet Fabian Schillings (Germany) and Martin Clarluna (Swiss) who taught me the trad-climbing skills because this was the first time I ever touched trad gear. I loved it from the beginning, it was like I learned climbing again. I started easy and increased the level after a while! I’m sport climbing for almost 11 years and I’m glad I finally learned trad-climbing. This is more natural and the mentality you have for climbing is different. The goal is to reach the top safe with your climbing partner. The feeling while I climb trad is for me totally different with sport climbing. There are more factors you need to take care of, placing the gear on the right place and at the right time is so important.
I also climbed for the first time some cracks, this is just amazing. Just climb on in a crack for a long time while using every part of your body!
I did some classic longer routes: The Grand Wall, Freeway and MilkRun.


After my first trad-climbing experiences I started with some bouldering in Squamish. Before that trip I hadn’t bouldered that much on rock yet. First I did a lot easy boulders and some classics in Squamish in the grade V4 and V5. After some days I did on a short period of time my first V7, V8 and V9.


This was some great quality bouldering on beautiful granite rock. A lot of slopers and tension moves. The problems ask a lot of technique skills from the climbers. Those problems combine the complicated technical moves with hard lock offs and lots of power.


I also tried the famous sport climbing route of Chris Sharma, “Dreamcatcher”. This is the most impressing line I ever saw and tried. I made it to the crux but I couldn’t do those moves 'yet'. This route follows one clear line on a huge boulder at the Chief boulders. In this route you follow a nice line instead of bolts!

The 2th of august my trip in Squamish was over. I took a plane to Denver Colorado and went to the city of climbing: Boulder! The climbing looked awesome but I didn’t stay that long. I found really fast a ride to Rifle Mountain Park where I stayed for the rest of my trip in the US.
In Rifle I did some sport climbing again, it took me a while to get used to the style. It is a limestone crack with a very blocky climbing style! It is very hard to on sight or flash routes, I saw this as a challenge and tried a lot of routes on sight. Rifle is famous because of his style and the hard grade in America.
The first two weeks weren’t great because I was sick. When my body was healthy and strong again I could climb some harder routes. I did my 3th 8b+ ‘Roadside Prophet’ after not too much tries.





This season Rifle was really busy and a lot of strong American climbers where there. This was really motivated for me. It really helps to climb with some stronger climbers than me, it pushes me to try some harder stuff.








Traveling alone was an awesome experience. I’ve met a lot of nice people and I learned the vertical world of the trad-climbing. A special thing is that you really meet yourself on a trip like that, I learned a lot! This trip was the first big trip I made on my own and not the last. Now I’m back in Belgium and I take a year off of school what means that I’ve a lot of time to climb. I’m going to work until February 2011 to earn some money, after that I go back to the US where I’ll buy a van to travel around!
The areas I’ll go to are Hueco Tanks, Indian Creek, Bishop, Red and New River Gorge, Yosemite and Squamish.


This is a goodby picture of me and my flexing friends for the Rifle bord!

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More