Afgelopen woensdag twijfelde ik nog om deel te nemen aan de Open Stone Age voor jeugd die er vandaag was. Deze twijfel was er aangezien mijn vorm in lengtes klimmen niet optimaal is omdat ik de laatste twee maand enkel blok train om wat kracht bij te winnen.
Maar toch besloot ik op het laatste moment om deel te nemen en dit was maar goed ook. Ik won deze competitie met een enorme voorsprong in de superfinale. Dit alles was erg onverwachts. Plots was het er, de kracht die je graag altijd zou willen hebben tijdens het klimmen!
In de finale eindigde ik samen met Mathieu Pauwels op de zelfde greep. Hierna bleek al snel dat er een superfinale was op tijd. Ik heb me deze keer niets van die tijd aangetrokken en gewoon geklommen. En maar goed ook want ik kwam een pak hoger dan mijn tegenstander.
Zo zie je maar dat er in het klimmen altijd verrassingen zijn! (hehe ;) )
Ik doe niet mee aan de Bleau Open omdat de zin om aan de rotsen te hangen te groot is. Morgen klim ik met Mathieu in Freyr en we gaan eens zien wat Carabistouille ons te bieden heeft!
Maar toch besloot ik op het laatste moment om deel te nemen en dit was maar goed ook. Ik won deze competitie met een enorme voorsprong in de superfinale. Dit alles was erg onverwachts. Plots was het er, de kracht die je graag altijd zou willen hebben tijdens het klimmen!
In de finale eindigde ik samen met Mathieu Pauwels op de zelfde greep. Hierna bleek al snel dat er een superfinale was op tijd. Ik heb me deze keer niets van die tijd aangetrokken en gewoon geklommen. En maar goed ook want ik kwam een pak hoger dan mijn tegenstander.
Zo zie je maar dat er in het klimmen altijd verrassingen zijn! (hehe ;) )
Ik doe niet mee aan de Bleau Open omdat de zin om aan de rotsen te hangen te groot is. Morgen klim ik met Mathieu in Freyr en we gaan eens zien wat Carabistouille ons te bieden heeft!
